Nie mogliśmy go zostawić na pewną śmierć przez utonięcie.
Zanim załoga obniżyła łódź ratunkową do wody, dokładnie ocenili ryzyko. Rozważając wysokość łodzi nad powierzchnią wody, pewni byli, że żaden niedźwiedź polarny nie zdecydowałby się na takie działanie bez wahania. Ta pewność opierała się na ich zrozumieniu zdolności zwierzęcia, ale nieprzewidywalna natura dzikiej przyrody była ciągłym przypomnieniem, że ich plany mogą zostać zakłócone. Mimo to, niepewne spotkanie z dziką przyrodą służyło jako stałe przypomnienie o potencjalnym zagrożeniu.
Gdy załoga zauważyła, że w pobliżu mogą nie znajdować się kry lodowe, na których niedźwiedź polarny mógłby znaleźć schronienie, ich obawy o bezpieczeństwo zwierzęcia nieco się zmniejszyły, ale nie zniknęły całkowicie. Świadomi, że pozostawienie niedźwiedzia polarnego na otwartych wodach nie jest opcją, zespół podkreślił swoje zdecydowanie, aby znaleźć rozwiązanie w tej pełnej niepewności sytuacji, czując odpowiedzialność za to stworzenie.