“Het spijt me zo…”
De dokter had een rood gezicht gekregen en hij kon Margaret of haar man nauwelijks in de ogen kijken. Zo hadden de kersverse ouders hem nog nooit gezien, maar wat is er aan de hand? Als hij eindelijk begint te praten, kan hij alleen maar stotteren. “Het spijt me zo…”
De ogen van Margaret worden groot en vullen zich met tranen als haar dokter de vreselijke woorden uitspreekt: “Ik heb een grote fout gemaakt…” Maar welke fout had de dokter gemaakt? En wat had de baby gefluisterd?