Kendini hazır hissediyordu
Eşini kaybettikten sonra, Eleanora’nın dünyası boş ve kasvetli hissediyordu. Onlar, birbirlerinin yanında her günü paylaşarak, onlarca yıl geçirmişlerdi. Şimdi, bir zamanlar kahkahaların ve sohbetlerin yankılandığı ev, sürekli olarak birlikte geçirdikleri mutlu günlerin anılarını canlandıran bir sessizliğe bürünmüştü, aşılmaz bir boşluk bırakarak.
Eleonora için, kocasının ölümünden sonra gelen her mektup bir acı kaynağıydı. Bu zarflar, ona kaybını derinlemesine hatırlatıyordu. Ancak şimdi, zarfın içindekileri okumaya kendini hazır hissediyordu. Derin bir nefes aldı ve kalbini gelecek için hazırlamaya başladı.