Όταν ένας έμπειρος φωτογράφος άγριας ζωής συνάντησε μια μοναχική λέαινα με ένα μωρό στο στόμα της, προετοιμάστηκε για το χειρότερο. Έτοιμος να καταγράψει μια αιματηρή σκηνή, ο Donovan κράτησε την αναπνοή του.
Ωστόσο αυτό που ακολουθήσε δεν ήταν ένα παράδειγμα της αγριότητας της φύσης, αλλά μια στοργική και συγκινητική σκηνή. Η λέαινα και το το μικρό ζωάκι δεν φαινόντουσαν σαν θήραμα και αρπακτικό, αλλά κάτι τελείως διαφορετικό.
Μέσα σε δευτερόλεπτα
Όλα ξεκίνησαν όταν ο Donovan ανέλαβε να φωτογραφίσει μια λέαινα στην φύση. Την παρακολουθούσε για λίγο, και παρ’ όλο που για καιρό δεν είδε τίποτα συγκλονιστικό, μια μέρα όλα άλλαξαν.
Όπως και στις περισσότερες παρόμοιες ιστορίες, όλα συνέβησαν μέσα σε δευτερόλεπτα. Ο φωτογράφος παρατήρησε πως η λέαινα κρατούσε κάτι στο στόμα της. Υπέθεσε πως μόλις σκότωσει, όμως όταν η μικρή χνουδόμπαλα άρχισε να κινείται, ο φωτογράφος κράτησε την αναπνοή του.
Πλησιάζοντας πιο κοντά
Ήξερε τι θα ακολουθούσε: ένα άγριο δάγκωμα και πολύ αίμα. Παρ’ ότι μπορεί να φαίνεται σκληρό, αυτή είναι η φύση και ο Evan το ήξερε πολύ καλά. Παρακολουθούσε και περίμενε η λέαινα να κάνει το αναμενόμενο. Όμως κάτι έμοιαζε διαφορετικό.
Αυτή η λέαινα δεν έμοιαζε να ενδιαφέρεται καθόλου για το θήραμά της. Στην πραγματικότητα, η μικρή χνουδόμπαλα δεν έμοιαζε να είναι το θήραμά της! Ο Evan προσπάθησε να πλησιάσει και να δει καλύτερα. Έπρεπε να μάθει περισσότερα.
Συνέβη κάτι περίεργο
Καθώς πλησίασε πιο κοντά, είδε πως το ελάφι ήταν ακόμα μωρό. Έμοιαζε να είναι μόλις μερικών ημερών! Το αβοήθητο ζώο έμοιαζε ως θήραμα από κάθε άποψη. Όμως η λέαινα δεν φαινόταν να το βλέπει έτσι.
Καθόταν ήρεμη με το ελάφι ανάμεσα στα μπροστινά της πόδια, και έμοιαζε σαν να το πρόσεχε! “Μπορεί κάτι τέτοιο να είναι αλήθεια;”, αναρωτήθηκε ο Evan. Η λέαινα όντως παρακολουθούσε το αβοήθητο ελάφι;
Φύση
Το σκηνικό ήταν πολύ παράξενο. Μπροστά στα μάτια του Evan βρισκόταν ένα άγριο ζώο, που σύμφωνα με τα φυσικά του ένστικτα θα έπρεπε να επιτεθεί στο θήραμά του. Όμως ήταν ήρεμο και προστάτευε μητρικά το καημένο ελαφάκι!
Είναι ενδιαφέρον πως σε μια αγέλη λιονταριών, τα θηλυκά αναλαμβάνουν και το κυνήγι για ολόκληρη την αγέλη. Είναι 30% μικρότερα από τα αρσενικά, αλλά αυτό λειτουργεί προς όφελός τους, γιατί τους επιτρέπει να τρέχουν πιο γρήγορα και γενικά είναι πιο ευκίνητα.
Μήπως περιμένει την κατάλληλη στιγμή;
Όμως αντί να σκεφτεί πως πρόκειται για ένα μεγάλο θαύμα, ο Evan προσπάθησε να βρει μια λογική εξήγηση. Μήπως η λέαινα φύλαγε το θήραμα για τα παιδιά της; Μήπως περίμενε να εμφανιστεί η αγέλη της;
Οι σκέψεις του ήταν λογικές, όμως το μικρό ελάφι δεν έμοιαζε με θήραμα που θα μπορούσε να χορτάσει μια ολόκληρη αγέλη. Αλλά και πάλι ο φωτογράφος περίμενε υπομονετικά. Ήθελε να μάθει πως θα τελείωνε η ιστορία.
Γράφοντας ιστορία
Παρακολουθούσε προσεκτικά τη λέαινα και τη λεία της, απαθανατίζοντας κάθε λεπτό, και τότε αυτό που είδε τον έκανε να τρέμει. Η λέαινα άρχισε να περιποιείται το ελάφι! Τα κοφτερά δόντια και τα νύχια της λέαινας δεν χρησιμοποιήθηκαν ως όπλα, αλλά για να περιποιηθούν το μικρό μωρό!
Τι στο καλό συνέβαινε; Ήταν φυσιολογικό αυτό; Ο Evan αναρτήθηκε αν ήταν ο πρώτος που έβλεπε με τα μάτια του ένα τέτοιο σκηνικό. Μήπως έγραφε ιστορία απαθανατίζοντας αυτές τις εικόνες;
Μπερδεμένος
Δεν μπορούσε να στρέψει τα μάτια του από τη σκηνή. Τι θα συνέβαινε στη συνέχεια; Ε λοιπόν η λέαινα περιποιήθηκε το ελάφι όπως θα έκανε στα δικά της μικρά, και στη συνέχεια άνοιξε διάπλατα το στόμα της… Ο Evan είχε παγώσει περιμένοντας να δει τη συνέχεια!
Θα επιχειρούσε επιτέλους η λέαινα να σκοτώσει το ελαφάκι; Μήπως είχε μπερδευτεί στην αρχή; Ο Evan ήταν έτοιμος να το μάθει. Λόγω της εμπειρίας του με τα άγρια ζώα, νόμιζε πως ήξερε τι θα έπρεπε να περιμένει.
Περίεργα γεγονότα
Με το στόμα της ανοιχτό και τα κοφτερά της δόντια έτοιμα, η λέαινα έγειρε προς το ελαφάκι και το πήρε στο στόμα της… όμως ξεκίνησε και πάλι μια σειρά περίεργων γεγονότων. Η λέαινα προσπαθούσε να κρατήσει απαλά το ελάφι, και όχι να το φάει!
Ισορροπούσε απαλά το ελάφι στο στόμα της, όπως θα έκανε με τα δικά της μωρά. Όλη αυτή η κατάσταση γινόταν όλο και πιο περίεργη λεπτό προς λεπτό. Γιατί αυτή η άγρια λέαινα ένιωθε τόση μητρική στοργή απέναντι σε αυτό το μικρό ελάφι;
Σε έκσταση
Το καημένο ελαφάκι, που φαινόταν να βρίσκεται σε ένα είδος έκστασης όλη αυτήν την ώρα, δεν είχε ιδέα τι θα το περίμενε. Ο Evan θυμόταν ακόμα τις σπαρακτικές κινήσεις του ελαφιού, που ήταν απεγνωσμένο για βοήθεια, αλλά κανένας δεν βρισκόταν εκεί να τον παρηγορήσει εκτός από τη λέαινα.
Ως φωτογράφος άγριας ζωής, ο Evan ήξερε πως θα ήταν ανήθικο να παρέμβει. Η δουλειά του ήταν να καταγράφει τι συμβαίνει και την αντίδραση των ζώων χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση. Αν είχε πάει να σώσει το μικρό ελάφι, θα είχε παραβιάσει τον βασικότερο κανόνα του επαγγέλματός του.
Σπαρακτικές κραυγές
Ήταν μια σκηνή απίστευτης σκληρότητας. Το ελάφι έβγαζε σπαρακτικές κραυγές ενώ η λέαινα το κρατούσε με τα κοφτερά δόντια της, προσπαθώντας να μεταφέρει το “μωρό της” κάπου όπου θα είναι ασφαλές. Ήταν πλέον εμφανές πως η λέαινα δεν είχε καμία πρόθεση να βλάψει το μικρό ελαφάκι.
Κάποια στιγμή, η λέαινα μάλλον έσφιξε δυνατά το ελαφάκι στα σαγόνια της. Ο Evan άκουσε τις κραυγές του ελαφιού που γίνονταν ολοένα πιο δυνατές. Το μωρό σίγουρα νόμιζε πως αυτό θα ήταν το τέλος του.
Τι συνέβη στη μητέρα του;
Το μωρό ελάφι φαινόταν να είναι μόλις λίγων ημερών. Καθώς δεν έβλεπε κανένα σημάδι της μητέρας του, ο Evan αναρωτήθηκε τι το οδήγησε σε αυτή τη παράξενη κατάσταση. Μήπως η λέαινα κυνήγησε τη μητέρα και τώρα την αντικαταστούσε;
Ή μήπως το μωρό ελάφι είχε μείνει πίσω; Μήπως χάθηκε; Υπέθεσε ότι κάτι απαίσιο πρέπει να συνέβη στη μητέρα, επειδή καμία μητέρα δεν θα εγκατέλειπε πρόθυμα ένα τόσο νεαρό ελαφάκι. Αλλά πριν προλάβει να μάθει περισσότερα, μια άλλη σκηνή άρχισε να εξελίσσεται μεταξύ της λέαινας και του μικρού ελαφιού.
Οι τσιρίδες έγιναν πιο δυνατές
Με το ελαφάκι να τσιρίζει σα να το σφάζουνε, η λέαινα χαλάρωσε τα σαγόνια της και άφησε το ελαφάκι να πέσει στο έδαφος. Ο Evan κατάλαβε πως ήρθε η ώρα για το αναπόφευκτο, και καθώς η λέαινα έσκυψε απειλητικά το κεφάλι της, ετοιμάστηκε ψυχολογικά.
Όμως για ακόμα μια φορά, η λέαινα τον εξέπληξε κάνοντας ένα χαλαρωτικό μπάνιο το ελαφάκι! Τουλάχιστον αυτό είχε το λιοντάρι κατά νου. Έγλειφε το ελαφάκι από πάνω μέχρι κάτω για να το ηρεμήσει. Και προς μεγάλη έκπληξη του φωτογράφου λειτουργήσε!
Ένας δεσμός δημιουργείται
Φαινόταν πως το ελαφάκι άρχισε να συμπαθεί το λιοντάρι. Μια σχέση που θα έπρεπε να είναι θήραμα και αρπακτικό, εξελισσόταν σε κάτι τελείως διαφορετικό μπροστά στα έκπληκτα μάτια του Evan.
Αφού το ελαφάκι ησύχασε, η λέαινα το πήρε πίσω στο στόμα της στη μικρή της βόλτα. Από απόσταση, φαινόταν πραγματικά ότι η λέαινα ήταν έξω με ένα από τα μικρά της και μόνο κάποιος που πλησίαζε κοντά θα μπορούσε να δει την παράξενη αλήθεια.
Σπίτι
Ο Evan ακολούθησε προσεκτικά τη λέαινα και το ελαφάκι, και όλα έδειχναν να κυλάνε ομαλά. Φαινόταν πως η λέαινα ήθελε να πάει το ελαφάκι κάπου που θα ήταν ασφαλές – στην αγέλη της.
Όμως θα μπορούσε μια ομάδα λιονταριών να είναι τόσο ευγενική και τρυφερή με ένα ελαφάκι όσο αυτή η λέαινα; Ε λοιπόν ο Evan ήταν έτοιμος να το μάθει. Όμως καθώς η λέαινα πλησίαζε στην αγέλη της, άφησε σκόπιμα το ελαφάκι.
Τρέχοντας μακριά
Και αυτή τη φορά, το μικρό ελαφάκι άρχισε να τρέχει! Ή μάλλον προσπάθησε να τρέξει παραπατώντας. Ο Evan είδε τη λέαινα να το παρακολουθεί καθώς προσπαθούσε να ξεφύγει. Του έμοιαζε περισσότερο με περήφανη μητέρα παρά για ένα αρπακτικό που ετοιμαζόταν να ορμήσει.
Μετά από πολλές μάταιες προσπάθειες του ελαφιού να δραπετεύσει, το εξαντλημένο μωρό σκόνταψε και προσγειώθηκε πίσω στα νύχια της λέαινας. Φαινόταν σαν να μην είχε καμία πρόθεση να βλάψει τον μικρό και τον αντιμετώπισε ξανά σαν ένα από τα μικρά της.
Η θλιβερή αλήθεια
Με όλα τα σημάδια του μητρικού ενστίκτου που παρουσίαζε αυτή η λέαινα, ο Evan άρχισε να αναρωτιέται που είναι τα μικρά της. Σίγουρα ήταν μητέρα κάποια στιγμή, και θα είχε 3 ή 4 μικρά λιονταράκια να ακολουθούν κάθε της βήμα.
Και καθώς κοίταζε πιο προσεκτικά τη λέαινα, μπορούσε να δει σαφή σημάδια μάχης. Είχε φρέσκα σημάδια μάχης και δεδομένου ότι ο Evan γνώριζε πολλά για τη συμπεριφορά των λιονταριών, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα μικρά της λέαινας πρέπει να σκοτώθηκαν από ένα αντίπαλο λιοντάρι.
Το κοντινότερο υποκατάστατο
Αυτό δεν είναι ασυνήθιστο στη φύση, και είναι μια εξήγηση γιατί η καημένη και τραυματισμένη μητέρα συμπεριφέρονταν στο ελαφάκι σαν να είναι παιδί της! Καθώς τα παιδιά της είχαν πεθάνει, βρήκε το πλησιέστερο υποκατάστατο.
Τα μητρικά της ένστικτα και η επιθυμία να φροντίσει τα μωρά της ήταν τόσο ισχυρά που αγνόησε εντελώς την αρπακτική της φύση. Η καρδιά του Evan σπάραζε για τη λέαινα αλλά και για το ελαφάκι. Νόμιζε πως η ιστορία δεν θα είχε καθόλου αίσιο τέλος.
Περισσότερη έρευνα
Αργότερα, ο Evan επέστρεψε στον πολιτισμό, ακόμα σοκαρισμένος με όσα είχε δει. Νόμιζε πως ήταν ένα μοναδικό γεγονός, ή ακόμα και η πρώτη φορά στην ιστορία που μια λέαινα φρόντιζε το θήραμά της αντί να κάνει το αυτονόητο.
Αλλά μετά από ενδελεχή έρευνα, διαπίστωσε ότι κάτι τέτοιο είχε συμβεί στο παρελθόν. Ήταν πολύ σπάνιο, αλλά η όλη διαδικασία είχε απαθανατιστεί, ειδικά σε αιχμάλωτες λέαινες. Βρήκε κινηματογραφικά πλάνα με λέαινες να γίνονται θετές μητέρες σε λεοπαρδάλεις, ακόμη και μωρά σκυλάκια.
Εμπειρία ζωής
“Ήταν ένα παράξενο αλλά εκπληκτικό θέαμα. Με ενθουσίασαν τα λιοντάρια και όταν άρπαξαν το ελαφάκι, περίμενα να διαδραματιστεί σφαγή”. Όμως δεν συνέβη κάτι τέτοιο. Ο φωτογράφος ακολούθησε το δίδυμο μέχρι την αγέλη και ένοιωσε ανατριχίλα.
Είδε πως η λέαινα συνέχισε να προστατεύει το ελαφάκι από την αγέλη της. Όλοι έμοιαζαν να το αποδέχονται ως νέα προσθήκη στην αγέλη. Όμως σίγουρα αυτό δεν επρόκειτο να διαρκέσει για πάντα.
Η δύναμη της φύσης
Ο Donovan είχε προετοιμαστεί για τη μοιραία στιγμή. “Όμως αυτή δεν ήρθε ποτέ και η λέαινα απλά ήθελε να φροντίσει το μωρό. Αυτός είναι ο μυστήριος τρόπος της φύσης, ποτέ δεν ξέρεις τι θα συμβεί στη συνέχεια.”
“Έπειτα η λέαινα προστάτευσε το υιοθετημένο μικρό της από τα άλλα λιοντάρια. Αυτές είναι οι στιγμές που ψάχνω όταν πηγαίνω στην Αφρική”, είπε ενθουσιασμένος ο φωτογράφος άγριας ζωής. Αυτή η ιστορία δείχνει ότι οι άνθρωποι έχουν ακόμα πολύ δρόμο να διανύσουν για να κατανοήσουν πλήρως τα ζώα και τη λεπτή και εξαιρετικά έξυπνη συμπεριφορά τους”.